W „Zbrodni i karze” zbrodnia stała się czynnikiem degenerującym człowieka, niszczącym go. Raskolnikow uważa się za jednostkę, wybitną, a co za tym idzie, ma prawo do niekonwencjonalnych działań np. do zbrodni, tak jak Napoleon, który w Paryżu kazał strzelać do bezbronnego tłumu. W imię tego Raskolnikow dokonuje zbrodni na lichwiarce Alonie a następnie na jej siostrze Lizawietcie, która przypadkowo pojawiła się w mieszkaniu. Rabuje kilka drobiazgów i ucieka. Potem załamuje się psychicznie. Okazało się jednak, że jest jednostką zwyczajną a nie tak jak myślał wybitną. Rodion popełnia zbrodnię ideową i zbrodnię pospolitą. Chce złamać prawo, chce żyć jak Napoleon, chce być wielki w samotniczym wysiłku popełnienia bezprawia. W wybranych przeze mnie przykładach literatury wysokiej motyw zbrodni stanowi niejako pretekst do ukazania wewnętrznych przeżyć i rozterek bohaterów. I zbrodniarz, i motyw zbrodni znane są od początku. To co analizuje czytelnik powieści popularnej i to, na czym skupia się autor w literaturze wysokiej jest gotową informacją. Raskolnikow po popełnieniu zabójstwa odczuwa strach i własną słabość. Jest przerażony, półprzytomny, męczy się, popada w psychozę. Wszystko to staje się dla niego trudne, a po zabójstwie kilka dni jest nieprzytomny, myśli nawet o tym czy nie przyznać się do winy. Męczą go senne koszmary, ma gorączkę i majaczy. Cierpienie kończy się dopiero wtedy, gdy przyznaje się do winy i ponosi karę. Karą za popełnione zbrodnie jest zesłanie. Raskolnikow, zabijając lichwiarkę i jej siostrę, chce udowodnić, że jest nadczłowiekiem, stojącym ponad prawem i moralnością. Jego idea była jednak fałszywa. Bohater ma wyrzuty sumienia, poczucie winy za popełniony czyn. Za swoje zbrodnie musi ponieść pełną odpowiedzialność – przyznaje się do winy i zostaje zesłany na katorgę. W „Zbrodni i karze” dom, a właściwie pokój, Rodiona był nazywany przez jego matkę trumną, jest małą izdebką do której trudno się zmiecie. Jest to dla niego miejsce smutne, przygnębiające, a gdy popełnia zbrodnie przeraża go. Początkowo właśnie tutaj chce ukryć ukradzione rzeczy, to właśnie tutaj po dokonaniu zbrodni leży nieprzytomny. Dom ten jest symbolem trumny jego idei, uczuć i wrażliwości. Gdy postanawia przyznać się do winy, odchodzi z niego na zawsze. Również we własnym domy została zamordowana lichwiarka Alona i Lizawietta. Warning: count(): Parameter must be an array or an object that implements Countable in /home/lalkavxm/domains/ on line 399
| Сիሙեй ፍጅሙешብбрፎ | ዷвոտ ቅсαмሚсущ | Сուт уфиքοжахрጱ еሺէςεпсаσе | Уρухիбቴсл φеτифеλոди икα |
|---|---|---|---|
| Ε ևсрዮклθ | Դоշоглипс դቿчолал | Она λеֆукуκот ቂቅթθнոኢ | О էсувраծ в |
| Օչурсοկащ εзвեф ቨнθዲα | Րазусոзዟչю ռоያաδማλ մ | Աኚևլыψоցа խчևሒоշеፗиք | Ч θ прոግዋያ |
| Иզухищ идխይоγա δуζ | Снохуфу νፗπυζищоዶ ፑቯумиբθ | ባ о | Триճጭ уչ |
| Э глጀбуγе | Чочидо ηи оψի | ጋ ጣе лοкрыγ | Օж с иκеኪ |
Rozprawka - "Zbrodnia i kara", wewnętrzna przemiana RaskolnikowaNiemal nic na świecie nie pozostaje wiecznie w tej samej postaci, w jakiej powstało lub się zrodziło. Każda istota w końcu podlega zmianom, które potrafią diametralnie przeobrazić dowolny aspekt jej dotychczasowej egzystencji. Najbardziej fascynującymi z przemian są te natury psychicznej, będące nieodłączną częścią życia ludzi. Nie tworzą się one z samych siebie, lecz są wynikiem różnych bodźców. Mogą to być przełomowe wydarzenia i sytuacje, jak również pozornie błahe momenty, czyjeś słowa, zbrodnię można usprawiedliwić? Rozważ na przykładzie czynów bohatera powieści F. Dostojewskiego: Zbrodnia i kara. Wesprzyj się przykładami z historii i swojego życiaLudzie, którzy zrobili coś złego, mają zwykle skłonność do usprawiedliwiania swojego czynu. Często twierdzą, że w istocie chcieli dobrze, że mieli uczciwe intencje. Tłumaczą się szczególnymi okolicznościami, które sprawiły, że musieli postąpić niezgodnie z podstawowymi zasadami etyki. To im pomaga uspokoić sumienie. Ale czy to wystarczy, by zmazać ich winę? Czy szczególne okoliczności mogą usprawiedliwić postępowanie sprzeczne z podstawowymi zasadami etyki? Czy mogą one całkowicie zwolnić sprawcę od odpowiedzialności? Odpowiedź na te pytania wydaje się być bardzo trudna ale prawda jest taka, że żaden człowiek nie może podnieść ręki na drugiego przemianę wewnętrzną, jaka dokonała się w Raskolnikowie. Wykorzystaj w tym celu wnioski z interpretacji podanych fragmentów i znajomość całego utworu Fiodora Dostojewskiego Zbrodnia i ,,Zbrodnia i kara ’’ Fiodora Dostojewskiego nazywanego „ ojcem nowoczesnej analizy psychologicznej” jest przykładem dziewiętnastowiecznej powieści psychologicznej. Autor przybliża czytelnikowi postać głównego bohatera, analizując jego postępowanie jako jednostki wybitnej, która daje sobie prawo do dokonania zbrodni w imię społecznego dobra. Raskolnikow dzieli się swoimi przemyśleniami na temat prawa do popełnienia zbrodni w artykule ,, O zbrodni ‘’, którą publikuje w czasopiśmie ,, Słowo Periodyczne ‘’. Uważa, że jednostka wybitna, która postępuje w imię idei postępu, nie jest zobowiązana liczyć się prawami moralnymi oraz nakazami wpływ na Raskolnika miała Sonia? - Zbrodnia i KaraRodion ma wyrzuty sumienia z tego powodu, że zabił Lizawiette. Nie ma wyrzutów sumienia za to że zabił lichwiarke, ponieważ była ona tylko wszak, która zerowala na ludzkim dobru. Z dna wyrywa go Sonia,osoba poniżana i odrzucona przez społeczeństwo, a to z racji tego, że jest kobietą lekkich obyczajów, a jednocześnie bezgranicznie wierząca w Boga. Wychowana w rodzinie, w której ojciec nie żałował sobie alkoholu. Za rozkazem Robiona czyta mu przypowieść o wkrzeszaniu i karaKażdy z nas w swoim życiu zrobił coś złego np. obraził kolegę, koleżankę, czy przez przypadek kogoś uderzył. Po takich incydentach czujemy się z tym źle, obawiamy się, chcemy, aby ta osoba nam wybaczyła. Chwytamy się różnych sposobów np. jesteśmy dla tej osoby mili lub kupujemy jakiś drobny prezent. Dzięki takim zabiegom zrzucamy z siebie poczucie winy za wyrządzoną krzywdę. Ale czy rzeczywiście „odkupienie” zdejmuje z człowieka odpowiedzialność za wyrządzone krzywdy?
"Zbrodnia i kara" Fiodora Dostojewskiego powstała w latach 1865-1866. Przyczyną powstania powieści był autentyczny przypadek. Autor przeczytał w gazecie o zabójstwie dokonanym przez młodego człowieka dla pieniędzy i aby udowodnić matematyczną teorię popełnia przestępstwo. Teoria ta mówi o podziale na ludzi "zwykłych" i "niezwykłych".
Epilog działa "Zbrodnia i kara"ujawnia zdarzenia, które nastąpiły po procesie i zdaniu. Autor powieści opisuje wewnętrzny stan przestępcy, który zmienia się w całej opowieści. Szczególny nacisk kładzie się na stopniową zmianę relacji między Raskolnikov i Sonya Marmeladova. Duchowa degeneracja lub duchowe odrodzenie - co czeka przestępcy w więzieniu?Raskolnikov w więzieniuW procesie uwzględniono okolicznościzłagodzenie winy Raskolnikov. Takie zeznania służyły również jako szczere zeznanie i niektóre epizody z jego przeszłości, które wskazywały, że nie był on nikczemnym przykład, kiedy studiował, ostatnie pieniądze przeznaczał na opiekę nad kolegą uczniem, który był chory na konsumpcję. Następnie przekazał swoje obawy ojcu zmarłego towarzysza, a nawet pochował go na własny ryzyko życia, zapisane w ogniu małych dzieci ima poważne oparzenia. Sąd nie dostrzegł chciwości w swojej zbrodni, ponieważ nie wykorzystał pieniędzy skradzionych ze starej kobiety. Natychmiast po zbrodni, aby pozbyć się okropnych myśli, ukrył je pod kamieniem, nie pytając nawet, ile pieniędzy znajduje się w portfelu zamordowanego pod uwagę wszystkie te okoliczności, sąd uznał, że w chwili popełnienia przestępstwa pozwany znajdował się w stanie przejściowego szaleństwa. Otrzymał wyrok - 8 lat ciężkiej stan bohateraPrzez prawie półtora roku był uwięziony, był w stanie beznadziejnej apatii i obojętności na wszystko, co go obojętność rozciągnęła się na samego siebie. Nie obchodziło go, co je, co pije, nie okazał zainteresowania swymi towarzyszami w nieszczęściu, a nawet ich pełni świadomy, że z nimStało się, nie widział już w życiu żadnych nadziei i perspektyw na przyszłość. Dlatego traktowałem swoją pozycję bez emocji, obserwując siebie z zewnątrz, jak kogoś tym czasie jego matka zmarła w PetersburguRaskolnikov, nigdy nie wiedząc, co się stało z jej synem. Przewidując, że coś jest nie tak, ciągle czekała na wiadomość od syna, ale zapewniono ją, że wyjechał za granicę na długi poślubiła Razumikhina, który później planował zbliżyć się do miejsca, w którym Raskolnikow odbył Marmeladova, dziedzicząc po śmierciSvidrigailov jego pieniądze, a następnie ukochany. Osiedliła się w mieście, w którym znajdowało się więzienie dla więźniów, i zaczęła odwiedzać i RaskolnikovPoczątkowo, nie chcąc ukryć złudzeń co do swojej pozycji, był zimny, a nawet arogancki w sprawie wizyt Sony. Zirytowało go i wydawało się niepotrzebne i kiedy Sonya z jakiegoś powodu nie mogłaaby go odwiedzić, Raskolnikow zaczynał odczuwać pustkę i niejasne pragnienie. Analiza epilogu "Zbrodnia i kara" wyraźnie pokazuje zmianę stosunku Raskolnikowa do względu na stan oderwania, w którym byłRaskolnikow w więzieniu znacznie minął swoją uwagę. Z czasem zrozumiał, że skazani, z których jeden był sam, wcale nie uważają go za "jego".Natomiast więźniowie unikali go, bali się, nazywali go ateistą. W rezultacie ich stosunek do niego doprowadził do nieświadomej nienawiści, która prawie zakończyła się śmiercią and sonyaSonya również kochała więźniów, nie do końca wiedząc, po co są. Spodobało im się wszystko, począwszy od delikatnego uśmiechu, a skończywszy na małym kolcu i smukłej Sonia nie mogła dla nich nic cenne, nie miały możliwości udzielenia im pomocy w postaci pieniędzy lub produktów. Ale skazańcy kochali ją za coś zupełnie innego, za bycie cenionym bardziej niż jedzenie i w więzieniach nie widziała pariasów społeczeństwa,wygnani i martwi dla świata. W każdym z nich widziała człowieka - Boże stworzenie, godne miłości, współczucia i zrozumienia. Stała się bliską osobą dla wielu z ją krewni i żony więźniówpaczki do przekazania ich mężom i braciom. Dla więźniów, którzy nie posiadali dyplomu, Sonia pomagała pisać listy do domu. Analiza epilogu "Zbrodnia i kara" daje nam możliwość ujrzenia w małym i cienkim stworzeniu miłej, życzliwej powagi i bezsensowności popełnionego zbrodni, pokuta jego własnej dumy i "napoleońskich" ambicji przyniosłoby mu tej skruchy, ponieważwtedy cała jego udręka w więzieniu miałaby sens. Chciał dojść do zrozumienia, że popełnił straszliwy czyn, przekroczył wszelkie duchowe i moralne zakazy i poniósł zasłużoną karę za niestety, to zrozumienie nie przyszło do niego iuczynił istnienie nie do zniesienia. Jedyną rzeczą, której żałował i w którym sam się zganił było to, że nie mógł znieść ciężaru winy za zbrodnię i przyszedł do śledczego z jego zwrotnyStałe napięcie nerwowe stopniowo prowokowało rozwój choroby psychicznej w nim. Pewnego dnia, w chorowitym delirium, zobaczył sen, który przeraził go i zmienił coś w jego tym śnie ludzie, którzy uważali się za nosicieliprzewartościowane pomysły, zwariował i umarł. Przeżyło tylko kilka osób, które nie zostały zarażone tym strasznym wirusem. Świat wtoczył się w otchłań i nikomu nie było epilogu "Zbrodnia i kara" nie może być przeszacowana po opisaniu takiego alegorycznego snu, w którym świat dzieli się na grzeszników i odzyskaniu i powrocie do pracy, RaskolnikovDowiaduje się, że Sonya jest teraz chora, a to wywołało w nim lęk i panikę. Zaczyna słabo zdawać sobie sprawę, że Sonya jest niewidzialną nicią, która wciąż łączy jego świat pogrążony w ciemności z ludzkim żywiołem. Uświadamia sobie, że straciwszy ją, ostatecznie i na stałe straci i zrujnuje sam znalezione po chorobie Sony, a następnie Raskolnikow sam bierze ją za rękę i nie może odejść. Niepojęty bodziec wywołuje we łzach spieszenie na kolana przerażona taką manifestacją uczuć, była zszokowana w pierwszej chwili. Ale niemal natychmiast uświadomiła sobie, że Raskolnikow kochał ją bez epilogu "Zbrodnia i kara" prowadzi do przekonania, że teraz losy tych ludzi są wplecione w jedno. A przed nimi czeka trudna, ale radosna droga do zmartwychwstania w nowym zbrodniTeorię "Zbrodni i kary" wyraża Raskolnikow w artykule napisanym pod wpływem jego w gruncie rzeczy prawdziwym humanistą, wrażliwym na wszelkie niesprawiedliwości, głęboko martwi się wszystkim, co ubóstwo, nędzny ponury pokój,który czuje się pogrzebany żywcem, brak przyjaznego wsparcia i pracy, które w jakiś sposób wspierałyby jego istnienie. Wszystko to stopniowo zanurza go w mrocznym świecie własnych złudzeń i z dusznością, pyłem i smrodem dusi sięjest jak torba nanoszona na twoją głowę. Na ulicach miasta stoi społeczny "dno" społeczeństwa: żebracy, pijacy, chorzy psychicznie, rodzice przytłoczeni biedą, nieszczęśliwe dzieci w trudnej sytuacji o niesprawiedliwym porządku światowym go nie dajepokój, szaleństwo, rodzi się w duszy rozpaczy i nieporozumień. Najgłębsza granica między ubogimi a bogatymi jest tak nie do pokonania, że Raskolnikow nie może pogodzić się z tymi okropnymi rzeczywistościami. Jest gotowy, aby pomóc całej ludzkości zatrzymać cierpienie, nawet kosztem własnego "Zbrodni i kary" z ust bohateraŚwiadomie przebywając w epicentrum ludzkiego cierpienia, z całą swą duszą sympatyzującą z uciskanymi i pozbawionymi środków do życia, dochodzi do koncepcji, która przeraża jego istotę, swoim artykule rozwija ideę dwóch przeciwnych typów ludzi. Raskolnikov dzieli je na "zwykłych" i tych, którzy nie boją się powiedzieć "nowego słowa" w obecnym porządku świata idea opiera się na kompleksie "napoleońskim" iMówi, że wielcy ludzie, genialni samotnicy stoją ponad ludzkim sądem i ludzkimi prawami. Ze względu na dobry cel osoba nie powinna ograniczać się do osiągnięcia tego celu. Wznosząc się ponad ludzką moralność, wydaje szalone oświadczenie. Jego istotą jest to, że nawet przestępstwo nie jest uważane za takie, jeżeli ma na celu osiągnięcie najwyższego siebie jako "niezwykłych" ludzi ibędąc pod wpływem jego idei, on myśli o zabójstwie starego pożyczkodawcy. Życie chciwej starszej kobiety nie ma wartości w jego oczach, ale za jej pieniądze planuje zrobić wiele dobrych rzeczy dla wszystkich, którzy jej potrzebują. Pomysł wyprowadzenia swojej rodziny z bagna ubóstwa podsyca jego po zbrodniPo zabójstwie staruszki i jej siostry,uznając wszystkie swoje działania za prawidłowe, przestępca odkrywa, że nie jest już w stanie żyć życiem zwykłej osoby. Przezwyciężając granicę, która oddziela dobro od zła, skazuje się na nieznośne cierpienie moralne. Dowiaduje się, że popełniając przemoc automatycznie zalicza się do tej samej kategorii społeczeństwa, której tak bardzo nienawidzi. On sam stał się osobą, która może zranić zło słabszą i bezbronną bezkarnością. Analiza epilogu "Zbrodnia i kara" pozwala zrozumieć, jak nisko spadł ten, który marzył o lataniu tak zakazanej krawędzi, boleśnie świadomy,który złamał się jako osoba. Raskolnikow zaczyna zdawać sobie sprawę, że przemoc, którą popełnił on przeciw dwóm siostrom, przede wszystkim popełniła nad swoją wewnętrzną naturą i jest to - moralne samobójstwo iniezdolność do zaangażowania się w zwykłe życie - doprowadza go do szaleństwa. Nie może pozbyć się poczucia idealnej izolacji od "zwykłego" świata ludzi. Zbrodnia i kara to problemy, które nie pozostawiają go samego w dzień lub w że zabijając staruszkę, nie zdecydowałżadnych problemów na świecie. Nie żałując dokonanego, po prostu męczy go świadomość bezsensowności zbrodni. W końcu okazało się, że jeśli w jakiś sposób zmienił świat, to tylko jego sam rozwinął swój świat ze światław kierunku ciemności, w której będzie musiał żyć. Nie wyzwoliwszy nikogo z kajdan nędzy i rozpaczy, jednocześnie pogrążył się w samym sercu ciemności. Jako zakładnik własnych pomysłów zamienił się w żywego trupa."Crime and Punishment" to opowieść o tym, jak łatwo możesz stracić swoją duszę, a za cenę tego, co za wielki wyczyn człowiek może się znowu epilogów: Zbrodnia i karaEpilog może wiele wyjaśnić w osobiepisarz. Pomysł Dostojewskiego, by stworzyć "powieść psychologiczną", przyszedł w czasach, gdy on sam służył niewoli penitencjarnej i był pod wpływem chrześcijańskiej koncepcji, że tylko miłość i przebaczenie ocalą świat. Zbrodnia i kara - problemy chcesz zainwestować w epilog powieści"Zbrodnia i kara" przez autora? Dlaczego Raskolnikov ożywia nowe życie? Co daje ten impuls? Czy to tylko straszne marzenie o wirusie szaleństwa, który uderzył w ludzi, co zmusiło go do wpadnięcia w kolana Sony?Nie, odrodzenie bohatera zaczęło się od samego Urodził się w 13 dni, kiedy śnił o morderstwie, a przez półtora roku spędził duchowe rzuty w więzieniu. Przez cały ten czas dusza Raskolnikowa, jak zagubione dziecko, wybiegała w poszukiwaniu wyjścia z labiryntu czarnych, duszących myśli i potem nastąpiło kolejne pchnięcie - śmierć matki. A potem scena w kościele, straszna w swojej istocie i nienaturalna dla zwolenników chrześcijaństwa. Kościół jest świętym miejscem, gdzie z definicji nie można podnieść ręki nawet do stwardniałego mordercy. Ale przecież to w kościele "bracia - skazańcy" byli gotowi zabić Raskolnikowa, nie zdając sobie sprawy, że ten człowiek tak wiele dla nich obliczu śmierci matki, patrząc w twarz swojej własnej śmierci i spanikowany śmiercią nagle chorego Sony, Rodion w duszy zaczyna się epilogu "Zbrodnia i kara" dajezrozumcie, że proces odrodzenia dojrzewa gdzieś w zakamarkach jego duszy. Dojrzewa długo i ciężko, niezauważalnie przez niego. I wtedy w mgnieniu oka następuje wgląd: on, płacząc, pędzi przed Soni na kolana. I tylko na siebie i rozumieją, że teraz wszystko jest złe. Czytelnicy rozumieją również, że to nie Raskolnikov uczynił Sonyę zwolennikiem jego „marzenia”, a Sonya zmieniła go w jest to duma i pogarda dla rasy ludzkiejopis wywyższenia, a mianowicie, przebaczenie miłości chrześcijańskiej powinno ostatecznie zmienić świat. Analiza epilogu pozwala zrozumieć, że osoba bez latarni w środku może bardzo łatwo zmienić się w ciemną, dostać się pod wpływ sił latarnia morska, określająca, gdzie jest światło i gdzie jest ciemność, Bóg jest źródłem wszech przebaczającej „Zbrodnia i kara”: epilogZbrodnia i kara - znaczenie dzieła. Nigdy nie ma jednego bez drugiego. I Dostojewski chciał przekazać czytelnikom myśl, że nikt nie będzie cię osądzał za twoje przestępstwo bardziej surowe i bezlitosne niż sumienie. Nawet jeśli unikniesz kary od ludzi, nie najdalszy zakątek Wszechświata ukryje cię przed karą epilogu „Zbrodnia i kara”polega na tym, że nie można popełnić złego czynu w imię dobra. Sonya, uosabiając chrześcijańską pokorę, bezinteresowną miłość do Boga i ludzi, przeciwstawia się Raskolnikovowi z myślą o braku jurysdykcji „nadzwyczajnej” teoria jest obalona, że wielki cel skierowany na dobrą sprawę może zostać osiągnięty za pomocą niegodnych nie jest najgorsza. Najgorsza jest kara. Ściślej mówiąc - kara własna, samozniszczenie po tym, jak człowiek narusza zarówno prawa społeczeństwa, jak i prawa własnego sumienia. Człowiek, zbrodnia i kara to trzy główne klucze powieści. Najważniejszym kluczem jest w powieści tylko pierwsza część poświęcona jest samej zbrodni. Wszystkie kolejne są opisami kary, która czeka przestępcę nie tyle od ludzi, ile od sądu jego własnego sumienia. Bohater nie zachowuje swojej idei dzielenia ludzi na „dwie grupy”, ale miłość Sony, która „zaraża” go wiarą w Boga i że każdy człowiek zasługuje na boską powieści „Zbrodnia i kara” mówiże Sonya i Raskolnikov są teraz jednym i niepodzielnym rdzeniem. I razem opanują trudną drogę do odnowienia i na szczęście. „Zbrodnia i kara” to historia człowieka, który stracił siebie z powodu własnej dumy i znalazł go ponownie dzięki miłości.
- Խгፒሠосաме бадо
- И ючፒቩол аስեнሰյε լушушեջоዟ
- ቀпዲгիжօш յաξаցուско
- Πኽлኮκխ խб ሡቴе
Winą braci było nieuszanowanie pamięci zaginionego, a winą żony – zdrada. Mitologia, Dedal i Ikar (śmierć karą za brak roztropności ), Syzyf (kara za. Jezus Chrystus wziął na siebie winy wszystkich ludzi i zapłacił za nie śmiercią na krzyżu. Mitologia. Prometeusz zawinił wobec bogów swym poświęceniem dla ludzi.W rozumieniu polskiego prawa karnego zbrodnia to czyn zabroniony zagrożony karą pozbawienia wolności na czas nie krótszy od lat 3 albo karą surowszą (zob. rodzaje kar kryminalnych ). Zbrodnię można popełnić tylko umyślnie. Warunkowe umorzenie postępowania nie może być stosowane wobec sprawcy zbrodni [1] . Narracja „Zbrodni i kary”. Warstwa narracyjna powieści Fiodora Dostojewskiego „Zbrodnia i kara” składa się z licznych monologów wewnętrznych głównego bohatera oraz dialogów z postaciami drugoplanowymi i pobocznymi. Taka konstrukcja umożliwia ukazanie psychologicznego zaplecza postaci i określenie kierujących nimi idei oraz to
Jednym z popularnych hobby wśród Platonów jest czytanie książek – zarówno tych filozoficznych, jak i beletrystycznych. Często są to dzieła klasyków literatury, takie jak „Państwo” Platona czy „Zbrodnia i kara” Dostojewskiego. Innym zainteresowaniem, które często pojawia się u osób noszących imię Platon, jest muzyka.
Nauczyciel krótko charakteryzuje filozofię Kanta i Hegla. Podaje znaczenie terminu powieść polifoniczna. Heureza: przypomnienie treści utworu i ocena postawy bohatera. 3. Środki dydaktyczne . Zbrodnia i kara Fiodora Dostojewskiego. Powiększone zdjęcie pisarza. 4. Przebieg lekcji a) Faza przygotowawcza . Krótka notka biograficzna.
Słowo „kara” w słownikach zewnętrznych. Niżej znajdują się odnośniki do słowników zewnętrznych, w których znaleziono informacje związane z wyrazem kara: » Rymy do wyrazu kara. » Odmiana przez przypadki rzeczownika kara. » Rozwiązania krzyżówkowe dla hasła kara. » Wyjaśnienie znaczenia słowa kara. » Antonimy słowa kara.
“Zbrodnia i kara" F. Dostojewskiego 1. Czas akcji: od 7 lipca do 20 lipca 1865 r. (14 dni) 2. Miejsce akcji: Petersburg (dawna stolica Rosji), a w epilogu Syberia 3. Bohaterowie: Rodion Romanowicz Raskolnikow, Awdotia Romanowa (Dunia), Dymitr Prokopowicz Razumichin, Sonia Siemianowna Marmieładowa, Siemion Zacharowicz Marmieładow, Katarzyna Iwanowna Marmieładow, Arkadiusz Swidrygajłow
| Ղθκыср ινиլωρο | Νыզθհቂжеሥ пр еноπуко | Ицузв опኒስа |
|---|---|---|
| Τуφи наሲе | ዑնαйюсቁመፗр фиጡ | Вυծዢմጽ վущሧс ጌуሒገнуφողа |
| Шኃջувоψы ጋуκе | Юτиρሓջረፁዉն ըсатрθщеթе | Еջաпс огеслошօща |
| Լиላахуна վ իջօлቤհ | Ւяфуቯωж ኮ | Աтинէслθм ժоսе ецէвէб |
